De talrijk opgekomen fans op de klassementsproeven van de TAC Rally werden alweer beloond met een adembenemende strijd in deze derde wedstrijd van het kampioenschap. Hoofdrolspelers in de regelrechte thriller vol plotwendingen waren alweer Kris Princen en Peter Kaspers. Van de eerste tot de laatste meter tegen de chrono gooiden ze alles in de strijd wat hun Peugeot 208 T16 in huis had. Het verschil met Freddy Loix, hun aartsrivaal voor het kampioenschap, werd nooit groter dan 15,3 seconden. Sterker nog: na negen van de veertien klassementsproeven stonden de twee titelkandidaten op… twee tienden van een seconde van elkaar. Twee tienden! Zelfs de trouwste fans van het Belgisch kampioenschap konden zich niet herinneren wanneer er voor het laatst zo’n onwaarschijnlijke strijd werd geleverd tussen twee toppiloten.
"Het klinkt cliché, maar wat kan ik anders zeggen dan dat ik tevreden ben over mijn wedstrijd", filosofeert Kris Princen na de aankomst. “Onze Peugeot was eens te meer verbluffend snel en betrouwbaar. Tijdens de ochtendlus draaide onze bandenkeuze beter uit dan die van onze tegenstanders en konden we een voorsprong uitbouwen aan de leiding van de wedstrijd. Daarna begon Freddy aan de achterstand te knagen, tot hij de leiding van ons overnam. Tijdens de laatste lus zetten wij resoluut alles in op de komst van regenweer. Dat was absoluut de juiste keuze, alleen had het voor mij gerust een halfuurtje vroeger mogen regenen. De op één na laatste proef lag nog voor 80% droog. In de laatste, door de regen spekglad geworden chronorit, kon ik dankzij onze uitstekende bandenkeuze nog een heel stuk van de achterstand goedmaken. Het bleek alleen nét een zucht te weinig om de rally te winnen.”
Raakt Kris Princen gefrustreerd door op amper 6,4 seconden van het hoogste podiumtrapje te eindigen?
“Helemaal niet!” reageert hij meteen. “Al het hele seizoen, en zeker hier tijdens de TAC Rally, leveren we een fantastische strijd met de Belgisch kampioen. Ons team is intussen perfect op elkaar ingespeeld, we maakten niet het minste foutje, en wat ik vooral wil onthouden is dat we van de tweede tot de negende van veertien proeven aan de leiding reden. Aan het eind blijkt het verschil nagenoeg verwaarloosbaar. Daaraan merk ik dat we alweer vooruitgang hebben geboekt. Ik voel aan alles dat de overwinning steeds dichterbij komt. Geloof me maar, over dit kampioenschap is het laatste woord nog lang niet gezegd!”