Halverwege de etappe leek er een stunt in de maak, toen de vier Iveco’s als 1, 2, 3 en 4 doorkwamen in de tussenstanden, met Ton van Genugten als snelste van het kwartet. Ook Maurik van den Heuvel had een poosje de snelste tussentijd in handen. Dat was echter nog voor de zwaarste duinensectie van de dag, waar De Rooy als onbetwist de sterkste voor de dag kwam.

Voor de duinen reed hij samen op met teamgenoot Federico Villagra, met de beide Kamazzen van Eduard Nikolaev en Dmitry Sotnikov een paar minuten achter de Iveco’s. Halverwege de duinen verloren De Rooy en Villagra elkaar uit het oog. De Argentijn kwam even later wel zij aan zij met Nikolaev door het volgende meetpunt. Sotnikov, de nummer 2 in het klassement, zag zijn marge op De Rooy toen al slinken van 1 uur 40 naar virtueel twaalf minuten.

“Het waren moeilijke duinen, waarop je veel kon verliezen”, vertelde De Rooy direct na de finish van de proef van 331 km, waar hij 4 uur, 47 minuten en 27 seconden voor nodig had. “We hebben zelf ook geluk gehad. Eén keer zaten we bijna vast. Als ik één seconde later was geweest, hadden we moeten graven. Eventjes daarvoor lagen we bijna op de kant.”

Dat was voor De Rooy het signaal om het tempo wat te laten zakken. “Een beetje. We hebben flink doorgereden, maar niet te veel geriskeerd. Het laatste stuk, toen we uit de duinen waren, heb ik wel gepusht. Daar mag je niets laten liggen.”